Wel inspirerend.

Ondanks dat kan het zin hebben om eens mee te doen aan een maatschappelijke discussie of gebeuren. Toevallig heeft Neeltje Smit Kroes een commissie ingesteld, die de geldstromen via internet moet gaan regelen. Er zitten uitsluitend Engelse bedrijven in de commissie. Vreemd, heel vreemd.

Het vermoeden bestaat dat de geldstroompjes, geldsstromen moeten worden, naar banken en liefhebbers in Zwitserland. Maar dat ondermijnt natuurlijk een geweldige hoeveelheid inititiatieven, boeken, muziek en cursussen die verkrijgbaar zijn via internet. Het lijkt mij zinvol om een commissie in te stellen die kleine bedrijven als het mijne kan verder helpen, want er zijn heel wat internet ondernemers die zo beginnen. Er zijn betaalsystemen verkrijgbaar die eenvoudig en betrouwbaar zijn voor particulieren. Daar zal ik het op een andere plek over hebben.

Tijd voor het tweede: Bericht aan de regering deel 2.

Spannend zal het worden. En inspirerend.

Niet inspirerend.

Jammer genoeg zijn politici de minst inspirerende mensen. Hier in Nederland werd en wordt de Engelse koningin en haar aanhang aanbeden op een manier,  die ik ongekend vind. Terwijl  de Engelsen zelf steen en been liepen te klagen en beroemde muziekgroepen uit  elkaar gingen, omdat ze te destructief waren en te veel negatieve invloed hadden. Omdat ze zo graag met de koninginne-sekte meededen.Ik vermoed dat ze tenslotte door de regering opgeheven werden. Nu vlak voor de nieuwe verkiezingen in Engeland is er een geweldig enthousiasme te merken. Typisch dat Engeland zich bij Europa moest voegen om van de ballast uit hun eigen verleden af te komen.

Opmerkelijk is ook, dat landen die zich niets gelegen laten liggen aan de renaissance vorst uit Engeland in artistiek opzicht veel meer succes hebben. De Engelse koningin speelt geen rol in Zweden en Ierland, men neemt haar nauwelijks serieus daar. En dat is te merken. Popsterren breken internationaal door, schrijvers hebben internationaal succes. En er is geen invloed merkbaar vanuit Engeland.Vraag je maar eens af, waarom onze Anouk nooit doorgebroken is bijvoorbeeld.We volgend te gehoorzaam de Engelsen. Ze hoeven hier maar te kikken en te kuchen en iedereen springt in het gareel. Het is echt walgelijk. Tegelijkertijd verhuizen heel veel Engelsen hier naar toe omdat ze hun land niet meer zien zitten.

Ik stel voor dat wij hier op 30 april Koninginnendag houden en ook de Engelse koningin uitnodigen. Liefst met haar komplete veiligheidsdienst erbij, dan kunnen ze nog een paar beroerde maatregelen aankondigen. Daar houden Nederlanders toch zo van? Ik snap helemaal niets van een land, dat zegt overal vrijheid te propageren, maar intussen alles doet om zich aan een ander bestuur aan te passen.en dan nog wel een uit de Middeleeuwen.  Het is meer dan belachelijk. Wat de media betreft, moet ik zeggen dat TMF de zender is die zeer objectief is ten opzichte van Nederland. Ze hebben naar hun publiek geluisterd en geven werkelijk de artiesten een behoorlijke kans. Geen invloed merkbaar.

Nuchterheid overheerst

Als mensen last hebben van je bedrijf, kunnen ze altijd komen praten. Maar er moet een reden voor zijn, die aanwijsbaar is. Blijkbaar gaat het dan om vleierijen,  pogingen om bij iemand anders in een goed blaadje te komen. Soms kan dat   leuk zijn, maar dat  hoeft niet gebaseerd te zijn op de werkelijkheid. En uiteraard zijn er mensen die het heerlijk vinden als er gevleid wordt, dat kan natuurlijk. Ik heb in mijn leven mensen zogenaamd in bescherming moeten nemen, die zich beter konden redden dan ik het ooit zou kunnen. Of ik was opeens een bedreiging, al had ik me nog nooit een moment voor iemand geinteresseerd. Of was zelfs een fan. Dan weigerde ik pertinent daar aan mee te doen.Als iemand in een goed blaadje wil komen, dan zijn er wel betere manieren voor te vinden. Het risico bestaat namelijk dat de andere partij zich verdedigt en dan is het niet zo best. Helaas niet.  En het zegt ook erg veel over degenen die zo graag gevleid worden.

Jouw onderneming is een bedreiging.

Nog zo'n verhaal wat blijkbaar alleen vrouwen overkomt: als je succes hebt, gaat dat ten koste van anderen. Dat is gebaseerde op de veronderstelling dat vrouwen alleen maar klaar mogen staan en voor anderen zorgen. Een veronderstelling die flink achterhaald is inmiddels. Hele volksstammen vertellen je dat je je moet schamen omdat..... vul maar in. Toch kan het geen kwaad om flink aan je imago te werken in dat geval. Iedere kunstenaar heeft een goed doel. Vaak een maatschappelijk doel waar oprecht belangstelling getoond wordt voor het welzijn van anderen. Mijn doelen zijn dierenbescherming en bestrijding van analfabetisme. Uiteraard ligt dat in het verlengde van de onderwerpen waar ik mee bezig ben.

Tegenwoordig is het al veel gewoner dat een vrouw een eigen onderneming heeft. Ik woon in een  buurt waar ondernemingen bloeien en dat is erg prettig. Vrouwen doen daar inmiddels volop aan mee en dat is zeer stimulerend. Ik heb nog de tijd meegemaakt, dat het vreselijk gevonden werd als een vrouw iets ondernam. Met alle bijbehorende kletsverhalen. Maar dat is zo lang geleden, dat ik het me niet meer kan voorstellen. Gelukkig maar.

Bescherm je tegen beschermers.

Het klinkt zo aardig, zo zorgzaam en betrokken als iemand zegt je te willen beschermen. Maar heb je er zelf om gevraagd? Heb je het nodig? Is er iemand die je bedreigt, of is daar geen sprake van.?Wie en waarom moet er precies beschermd worden? Vooral vrouwen overkomt dit, sommige mannen maken er hun levenswerk van om je te beschermen en je tegelijkertijd aan alle kanten onderuit te halen. Ze zouden beter kunnen toegeven dat ze jaloers zijn of niet in de schoenen van een kunstenaar kunnen staan. Wat ze blijkbaar graag willen.

Schilderen van vlakken als bron van inspiratie.

Vlakken schilderen is voor mij een vorm van inspiratie opdoen. Veel schilders hebben een boek met voorbeelden van oefeningen die ze ooit gedaan hebben. Ook dat helpt.

Schilderen is een lastig vak en het is nog lastiger om volledig grip erop te krijgen. Het duurde jaren voor ik achter een ezel kon gaan zitten, met de zekerheid dat er ook op het doek kwam wat ik wilde. Maar deze oefeningen helpen daar wel bij.

Vlakken schilders

Hier dus drie kunstenaars die vlakken schilderden: Newman, Rothko en Yves Klein.

In hun werk kun je zien, dat de tijd een rol heeft gespeeld. Ten eerste de tijd waarin ze hun werk maakten en de daarnaast de ouderdom van hun werk. Dat kan in hun voordeel werken, hoe ouder hoe beter denkt men meestal. Maar dat geldt niet voor het soort effect wat deze mensen probeerden te bereiken. Hoe ouder de schilderijen, des te minder komen de voorstellingen tot hun recht. Geloof het of niet, maar als ze een zwarte rand erom heen geschilderd hadden, was dat niet het geval geweest. Zwart mag dan een impopulaire kleur zijn, het conserveert de kleuren en de voorstelling. Rothko maakte aan het eind van zijn leven, donkere schilderijen. Die zullen dan wel het langst "leven". En het langst hun voorstellingsvermogen behouden. In dit geval tellen de eeuwen. Schilderijen van vierhonderd jaar zijn nog fris als ze in een zwarte lijst geschilderd werden. De kleuren van de 19e eeuw beginnen helaas langzamerhand te vervagen. Een half jaar geleden was ik in het Kröller_Muller museum en ik schrok van de slechte kleur-kwaliteit van de schilderijen. Deze heb ik in mijn jeugd allemaal gezien en toen zagen ze er heel wat beter uit.



Rothko: http://www.jewishpress.com/pageroute.do/20284 met een zeer boeiend artikel over zijn opvattingen.



Barnett Newman; Canto VII
http://www.youtube.com/watch?v=Gkl1erbB9-Q&feature=player_embedded
mooie film over het onstaan van een kunstwerk. Helemaal in de paassfeer van dit weekend.

Yves Klein: Blue sponges
http://antikvitetsbloggen.blogspot.com/2009/01/10-miljoner-over-kop-en-yves-klein.html

Het universum van Rothko

Nog een schilder die vlakken maakte, was Rothko. Hij schilderde het universum in de kleuren. Dat wil zeggen, hij gaf ze diepte.
Hoe dat kan weet ik niet. Maar het is net als 's nachts in de donkere hemel kijken. Je ziet inderdaad dat het een enorme ruimte is. Je ziet zelfs dat je de grenzen niet kan zien. Het menselijk oog neemt de zaken goed waar. Daar zijn geen telescopen bij nodig geweest. Maar waarom datzelfde verschijnsel zich nu voordoet bij de schilderijen van Rothko is eigenlijk niet duidelijk. Toch hebben ze hetzelfde effect als de hemel.

Angstige kleuren

Er was eens een mooi schilderij, dat bestond uit de kleuren rood, geel en blauw. Het hing boven aan de trap midden in het Stedelijke museum en heette je welkom door de rode kleur. De twee ander kleuren stonden er tegen aan als ondersteuning. Het was een genoegen om deze witte trap op te klimmen en het schilderij naderbij te zien komen. Ik was helemaal weg ervan en klom vaak naar het schilderij. Eenmaal boven gaf het een gevoel van: ik ben er, hier moet ik zijn. Newman heette de schilder.

Helaas vonden veel mensen het geen kunst. Nu ja misschien was het dan ornament. Misschien had het gewoon in de muur geverfd moeten worden, zodat het een deel van het gebouw werd. Maar het schilderij bestaat niet meer. Waarom weet ik niet. De schilder heeft het niet meer willen repareren of opnieuw maken. Ik weet dat er nog een soorgelijk schilderij van hem in Dusseldorf hangt, maar dat is niet zo vrolijk. Nu geef ik toe, dat een rood vlak veel mensen ergert. Maar toch....